سن آلزایمر در ایران پایین آمد ، چه تعداد از ایرانی ها آلزایمر دارند؟ ، آدم های فراموشکار، آخر آلزایمر می گیرند؟ - وبلاگ کانادا

به گزارش وبلاگ کانادا، حدود یک میلیون نفر فرد مبتلا به آلزایمر در ایران زندگی می نمایند. متاسفانه آمار آلزایمر در جهان و ایران در حال افزایش است. چراکه جمعیت سالمندی رو به افزایش است.

وبلاگ کانادا آنلاین - پروانه بندپی: آلزایمر یک بیماری است که در آن سلول های مغز، به مرور زمان کارکرد خود را از دست می دهند و مغز به تدریج کوچک تر می گردد و فرد در حافظه نزدیک خود مسائل زیادی پیدا می نماید.

آلزایمر اگر پیشرفت کند، فردِ مبتلا حتی در کوچک ترین کارهای خود مثل پخت غذا، یادآوری دستور پخت غذا، دستشویی رفتن، پیدا کردن دستشویی و حمام و اتاق خواب و...، یادآوری کارهای روزانه مثل آخرین فیلمی که دیده، تمرکز در صحبت کردن، رانندگی، پیدا کردن مسیر خانه، شناخت نزدیکان و... ناتوان می گردد و کم کم استقلال خود را به طور کامل از دست می دهد.

آلزایمر یک نوع دمانس است. دمانس یا زوال عقل، گروهی از علائم است که بر وظایف شناختی ذهنی مثل حافظه و استدلال تأثیر می گذارد. دمانس یا زوال عقل یک اصطلاح چتری است که بیماری آلزایمر، یکی از زیرمجموعه های آن است. حدود 70 درصد از دمانس ها را بیماری آلزایمر تشکیل می دهد و 30 درصد دیگر را دمانس های دیگر مثل افسردگی و ... .

تشخیص و درمان به موقع دمانس ها می تواند به قابل برگشت بودن بیماری یاری کند، اما آلزایمر غیرقابل برگشت است و درمان قطعی ندارد. فقط می توان با تشخیص زودهنگام، آن را تا حد زیادی کنترل کرد.

بیش از 50 میلیون نفر در جهان به انواع دمانس ازجمله آلزایمر دچار هستند که یک میلیون نفر از آنها در ایران زندگی می نمایند. متخصصان هشدار می دهند که با افزایش جمعیت سالمندی در کشور، به تعداد این بیماران افزوده خواهد شد. کارشناسان تاکید دارند افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند، یا علائم مشکوکی در خود می بینند که قبلا در آنها وجود نداشت، حتما برای انجام تست های آلزایمر به پزشک متخصص مراجعه نمایند.

کدام افراد آلزایمر می گیرند؟ | مراقب باشید به سر کودکتان ضربه وارد نگردد

آلزایمر، خود را تقریبا از 65 سالگی نشان می دهد و فرآیند درگیر شدن فرد به این بیماری معمولا از 20 سال قبلش آغاز می گردد؛ یعنی حدودا در 45 تا 50 سالگی. بنابراین برترین زمان برای انجام تست های آلزایمر، 50 سالگی است. این را معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن دمانس و آلزایمر ایران به وبلاگ کانادا می گوید و ادامه می دهد: آلزایمر، یک نوع دمانس است و 60 تا 70 درصد انواع دمانس را معمولا بیماری آلزایمر تشکیل می دهد که معمولا در سنین سالمندی و در سن 65 سال به بالا فرد را مبتلا می نماید. البته به راحتی نمی توان تشخیص داد؛ باید حتما تست های تشخیصی مثل معاینات پزشکی، آزمایش های مختلف، ام آرآی و ... برای فرد انجام گردد تا پزشک بتواند تشخیص دهد که فرد دچار آلزایمر است یا دمانس یا مسائل دیگر.

صالحی به تاثیر ژن بر ابتلا به آلزایمر اشاره می نماید و شرح می دهد: ژنتیک فقط بین 10 تا 15 درصد در ابتلا به آلزایمر موثر است اما اگر سبک زندگی افراد از ابتدا بر اساس تغذیه سالم، ورزش، افزایش ذخایر مغزی، جلوگیری از ضربه به سر در دوره کودکی متمرکز باشد، درصدِ ابتلا به این بیماری در آینده کاهش خواهد داشت. درواقع رعایت 12 نکته از کودکی که چند موردش را نام بردم، می تواند در آینده تا 40 درصد موجب کاهش ابتلا به آلزایمر گردد.

او درباره ارتباط ضربه خوردن به سر در کودکی و ابتلا به آلزایمر در بزرگسالی این طور شرح می دهد: هر ضربه به سر از کودکی که موجب بیهوشی کوتاه مدت گردد، خطری برای ابتلا به آلزایمر در دوران سالمندی است. پس باید کاملا مراقب کودک خود باشیم.

صالحی می گوید: حتی اگر ژن در ابتلا به آلزایمر موثر، سبک درست زندگی می تواند میزان تاثیرگذاری ژن را ضعیف کند. اگر فرد از دوران کودکی ذخایر مغزی خود را افزایش دهد، هر از گاهی یک هنر تازه یاد بگیرد، یک زبان تازه یاد بگیرد، مواد پروتئینی سفید و سبزیجات بیشتر مصرف کند، چربی و ترانس کمتر مصرف کند، احتمال ابتلا به این بیماری کاهش پیدا خواهد نمود.

چه تعداد از ایرانی ها آلزایمر دارند؟

بیش از 55 میلیون نفر در جهان با انواع دمانس زندگی می نمایند که حدود 70 درصد از این افراد مشخصا دچار دمانسِ آلزایمر هستند. پیش بینی ها هم این است که تا سال 2050 یعنی کمتر از 30 سال دیگر، این آمار به 155 میلیون نفر برسد. مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران می گوید: متاسفانه آمار آلزایمر در جهان و کشور ما در حال افزایش است. چون جمعیت سالمندی رو به افزایش است. ما حدود یک میلیون نفر یا کمی بیشتر فرد مبتلا به آلزایمر در ایران داریم و همزمان با افزایش جمعیت سالمندی، افزایش ابتلا به این بیماری را هم شاهد خواهیم بود.

صالحی درباره سن ابتلا به آلزایمر در ایران می گوید: سن ابتلا به آلزایمر در کشور پایین آمده و ما بیماران 50 ساله هم داریم. بیمار زیر 50 ساله به ندرت داریم. مگر این که بیماریش جزو انواع دیگرِ دمانس باشد. یا ژنش را هردو طرف یعنی هم مادر و هم پدر داشته باشند. این مورد خیلی کم است و جای نگرانی نیست. اما خوب است که فرد همان طور که هر سال برای بخش هایی از بدنش مثل قلب و عروق و کبد و ... چکاپ انجام می دهد، از 50 سالگی به بعد تست های تشخیصی آلزایمر را هم انجام بدهد. به خصوص اگر سابقه خانوادگی دارد. انجام تست به موقع می تواند یاری کند که با راهکارهای پزشک بتوان از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد.

سوال خیلی از افراد این است که بیماری آلزایمر بیشتر زنان را درگیر می نماید یا مردان را؟ مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در این خصوص شرح می دهد: قبلا می گفتند تنها 6 درصد از زنان به آلزایمر مبتلا می شوند. دلیلش هم این بود که سن امید به زندگی در زنان بیشتر از مردها است و زن ها 4 - 5 سال بیشتر از آقایان عمر می نمایند اما در آخرین تحقیقاتی که اجرا شده، گفته می گردد که بین زن و مرد تفاوتی وجود ندارد و ممکن است هردو به یک نسبت و میزان مبتلا شوند.

تنهایی آلزایمر می آورد؟

مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در پاسخ به این سوال که یا تنها زندگی کردن و تنها ماندن در ابتلا به آلزایمر موثر است، می گوید: تنهایی منجر به افسردگی می گردد و افسردگی هم یکی از عوامل یا ریسک فاکتورهای بیماری آلزایمر است.

به گفته صالحی، هرچقدر ارتباطات اجتماعی شخص بیشتر باشد، بیشتر در جمع ها باشد و فعالیت های اجتماعی بیشتری داشته باشد، هورمون هایی که در بدن بر اثر رضایت فرد از خودش ترشح می گردد، باعث می گردد شخص کمتر دچار افسردگی و دیگر انواع دمانس گردد.

فراموشکارها آخرش آلزایمر می گیرند؟

آیا فراموشی که این روزها خیلی از افراد دچار آن هستند، می تواند به آلزایمر منجر گردد؟ مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در پاسخ به این سوال می گوید: یک دلیل زیاد شدنِ فراموشی ها استرس، اضطراب و فلزات سنگین و کربن زیاد و دود موجود در هوا است که در اعصاب محیطی و اعصاب مرکزی انسان تاثیر می گذارد و این موضوع می تواند فرد را دچار مسائلی کند که خیلی چیزها را فراموش کند یا نتواند برخی چیزها را راحت به یاد بیاورد. اما اینها نمی تواند منجر به آلزایمر گردد.

صالحی می گوید: دلیل بروز آلزایمر می تواند انواع دمانس یا اختلالات شناختی قابل برگشت یا حتی افسردگی باشد. ما در افراد 60 سال به بالا تحقیق کردیم و به این نتیجه رسیدیم که حدود 30 درصد از آنها افسردگی دارند.

زبان و هنر تازه یاد بگیرید، ورزش کنید | ارتباط افزایش سن و ابتلا به آلزایمر

صالحی درباره راه های پیشگیری از ابتلا به آلزایمر شرح می دهد: انجام کارهای یکنواخت اصلا خوب نیست. همواره بهتر است فرد در کنار یادگیری زبان، یک هنر هم یاد بگیرد. باید از هر طریقی برای افزایش ذخایر مغزی استفاده کرد. البته هستند افرادی که ورزشکارند و کتاب می نویسند اما به آلزایمر هم مبتلا می شوند. این بیماری حد و مرز ندارد و ممکن است هر فردی به آن مبتلا گردد اما افزایش ذخایر مغز می تواند جلویش را بگیرد یا آن را عقب بیندازد. ورزش هم که در اولویت است. افراد حداقل روزی 30 دقیقه پیاده روی داشته باشند. حتی در خانه.

مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران می گوید: میزان ابتلا معمولا از 65 سالگی به بعد آرام آرام بیشتر می گردد. درضمن هر 5 سال که سن افزایش پیدا می نماید، آمار ابتلا به آلزایمر هم 2 برابر می گردد.

به گفته صالحی، میزان ابتلا به آلزایمر در 60 تا 65 سالگی ممکن است 2 تا 3 درصد ابتلا باشد و هر 5 سال 2 برابر می گردد. بعد از 80 سالگی ممکن است 40 درصد افراد دچار انواع دمانس ازجمله آلزایمر شوند.

تشخیص زودهنگام، بیماری را عقب می اندازد | برخی ها بیماری خود را پنهان می نمایند

پزشکان می گویند فردی که بیماری اش آلزایمر تشخیص داده شده، احتمالا 20 سال قبل از این، بروز آن در فرد آغاز شده است. صالحی می گوید: با توجه به این که آلزایمر احتمالا 20 سال قبل آغاز می گردد، بنابراین بهتر است فرد از 50 سالگی تست های آلزایمر مثل آزمایش خون، ام آرآی، تست افسردگی و ... را آغاز کند تا برای ابتلا آمادگی داشته باشد.

مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران می گوید: آلزایمر وقتی آغاز می گردد، مراحل خاص خود را دارد. ممکن است فرد از همان ابتدا خاطرات نزدیک را فراموش کند. مثلا یادش می رود دیروز کجا بوده، یا طرز پخت یک غذا را فراموش می نماید، فیلمی را به تازگی دیده اما فراموش می نماید اصلا فیلمی دیده، یک سوال را که قبلا پرسیده، دوباره و چندباره می پرسد، وسایل خانه را جابجا می گذارد، دم کنی را روی شعله گاز می گذارد و ... . بیماری هرچقدر که پیشرفته تر گردد، این علائم بیشتر و شدیدتر خود را نشان می دهد. در برخی از افراد هم حافظه کوتاه مدت آرام آرام از بین می رود و بقیه خیلی متوجه آن نمی شوند. چون فرد می تواند بیماری خود را کتمان کند تا دیگران متوجه آغاز بیماری نشوند.

صالحی تاکید می نماید: اگر فرد تحت درمان قرار نگیرد، ممکن است پیشرفت بیماری سریع تر گردد. ولی هر یک سال تشخیص زودهنگام باعث می گردد که مسائل بیماری 5 سال به تعویق بیفتد و فرد بتواند با استقلال بیشتری به زندگی خود ادامه دهد. بنابراین تشخیص زودهنگام این بیماری خیلی مهم است. افراد بهتر است به علائم خاصی که در آنها عارض می گردد، دقت زیاد داشته باشند و بی تفاوت از کنارش نگذرند.